Yazdan Bir Şey Anlamayanlar Da Ben

Bu yazdan bir şey anlamayanları şöyle alayım. Bir şeyler anlatacağım.

Her kış hayaller kuruyorum, kuruyorum, kuruyorum. Sonra ne oluyor biliyor musunuz? Kurduğum hayallerle kalıyorum. Ve bu duruma artık üzülmekten çok sinirleniyorum. Çünkü her sene böyle oluyor.

Daha önce söylemiş miydim hatırlamıyorum ama ben bir turizmciyim. Ama kendi söküğünü dikemeyen bir turizmci.. Bundan önceki senelerde yıllık izinlerim aksiliklere denk geldi. Bu arada sadece şuan ki çalıştığım yerde dört buçuk senedir turizmciyim. Bir seneye yakın da bundan önceki iş yerim de turizm üzerine deneyimim var.
Aksiliklerden bahsedeyim. Bundan dört sene önce bir çalışma arkadaşım tam yıllık iznimi kullanacağım ay işi bıraktı. Hem de konuşmama rağmen. Başka yer ile iş için görüştüğünü biliyordum. Madem gideceksin ben iznimi kullanayım öyle git dedim dinlemedi! Gitti ve ben o sene izin yapamamış oldum. Bir sonra ki sene yine bir arkadaş başlamıştı. O da yaza girerken çıktı yoktan yere. Yerine personel alımı oldu fakat onu yetiştirene kadar yaz geçip gitmişti. Sonra bu arkadaş da yine yaz başında işi bıraktı ve benim izinler yine iptal. En sonunda dedik beni etkilemeyecek işi de bırakmayacak birini alalım. Benden önce çalışan biri vardı. Ona teklif ettik geldi. Geçen sene eylül den beri kendisi bizimle. Ama ne yazık ki ben yine izin kullanamadım.. Bu sefer çalışma arkadaşımdan dolayı değil. Başka bazı problemlerden dolayı..

Çenem düştü yine ama çok doluyum. Öyle böyle değil.. Her sene bu sene Bodrum’a giderim olmadı vizesiz şuraya giderim diyorum. Ama daha hiç birini gerçekleştiremedim. Sanırım bende sorun var. Hayal kurmamayı öğrenmeliyim..

Bu sene de öyle bir yaz geçirdim anlayacağınız. Özellikle bu sene için yurtdışı fikrine çok kaptırmıştım kendimi. Thasos bu sene en büyük hayalimdi. Burada tatil için gözden çıkaracağım paranın yarısına Thasos’a giderim birkaç gün değişiklik olur diye düşünüyordum ama maalesef. Değil Thasos bana bu sene bol bol Kefken yolları çıktı. Ramazan bayramında dört gün ev kiralamıştım. İyi ki de bunu bari yapmışım. Birkaç hafta da Pazar günleri gidip döndüm. Gördüğüm deniz, bastığım kum plaj hepsi bu. Bayram da bunu da yapmasaydım iyice küserdim hayata galiba :)  Benim gibi deniz delisi, su manyağı, bronzlaşmak uğruna Antalya’nın 45 derece sıcağında güneşin alnına yatan biri bu sene denizin tadını çıkaramadı, yeterince üstü başı kum olmadı, istediği gibi bronzlaşamadı. Yazar burada ağlıyor.. :)

Her ne kadar yazı alıp götürse de severim Eylül ayını ama.. 

Çünkü Eylül ayı demek doğum günüm demek. İnsan neden bir yaş daha yaşlanıyor diye sevinir bilmiyorum ama..